Υπάρχει θεία νομοτέλεια?

   Αυτό που δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω είναι αν υπάρχει κάποια νομοτέλεια σ' αυτή τη ζωή.Θέλω να πω ότι σε μερικούς ανθρώπους έρχονται όλα στρωμένα στη ζωή χωρίς καθόλου ή με λίγη προσπάθεια.Μερικοί από αυτούς δε είναι επιεικώς άχρηστοι ή τεμπέληδες ή αδιάφοροι ή σκατόψυχοι και τους έρχονται ευκαιρίες χωρίς καν να τις επιδιώξουν.Και συνήθως είναι αυτοί που δεν συνειδητοποιούν πόσο εύκολα τους ήρθαν τα πράγματα και μονίμως παραπονιούνται.Άλλοι άνθρωποι πάλι κοπιάζουν και ανταμοίβονται σχετικά γρήγορα, άλλοι όμως τρώνε συνέχεια σκατά και δεν τους κάθονται οι στόχοι με τίποτα.Σε άλλους ανθρώπους ,τέλος, έρχονται συμφορές πανωτές και δεν μπορούν να σηκώσουν κεφάλι.Πολλοί άνθρωποι είναι καλοί και υποφέρουν ή ταλαιπωρούνται, άλλοι είναι τέρατα και καλοζούν.Και έγω απορώ υπάρχει θεία πρόνοια?Υπάρχει θεία δίκη?Υπάρχει θεία νομοτέλεια?Υπάρχει θεός?Και αν υπάρχει απλώς δεν ανακατεύεται σ'αυτά που συμβαίνουν στο κόσμο και απλά παρατηρεί και κρατάει σημειώσεις με τις πράξεις ή τις παραλείψεις μας?Μήπως δεν υπάρχει τίποτα, όπως υποστηρίζουν πολλοί επιστήμονες, και όλα συμβαίνουν στην τύχη?Μήπως μας καθορίζουν οι επιλογές μας?Μήπως παίζουν σημαντικό ρόλο οι συγκυρίες?Μήπως η μοίρα μας είναι ο χαρακτήρας μας?(αυτό δεν είναι δικό μου, αλλά και δεν θυμάμαι ποιος το είπε)Τελικά μήπως η εξέλιξη μας καθορίζεται από όλους τους παραπάνω παράγοντες?Ποτέ δεν θα καταλήξω σε κάποιο συμπέρασμα.Το μόνο που πιστεύω, για την ώρα, είναι ότι στη ζωή δεν υπάρχουν κανόνες και ίσως αυτό να είναι και το ποιο δίκαιο ή τουλάχιστον  ανακουφιστικό, γιατί δεν μπορείς τελικά ούτε κατα διάνοια να προβλέψεις πως θα εξελιχθείς και πως θα καταλήξεις. Ο κάθε άνθρωπος και η πορεία του είναι μοναδική και ίσως χρειάζεται πολλή υπομονή και επιμονή σ'αυτή την περιπέτεια και σίγουρα χρειάζεται αγάπη και από τον ίδιο μας τον εαυτό και από μερικούς έστω και λιγοστούς συμμάχους στο γλυκόπικρο ταξίδι της ύπαρξης μας σ'αυτόν τον κόσμο.