Πολλοί πιστεύουν ότι δεν υπάρχει πραγματική φιλία μεταξύ γυναικών.Εγώ είμαι μία από αυτούς που το πιστεύουν.Ίσως να μην ήμουν τυχερή στις φιλίες μου, ίσως να μην έκανα τις σωστές επιλογές φιλενάδων, ίσως να είμαι έγω παράξενη και να στραβώνω εύκολα.
Με πειράζουν πολλά στις φίλες μου και δεν αναφέρομαι σε γνωρίσματα του χαρακτήρα που τα αποδέχεσαι με τον καιρό και είναι ανθρώπινα. Δεν αναφέρομαι ούτε στη ζήλεια, ούτε στο θάψιμο και το κουτσομπολιό.Αναφέρομαι στην κατηγορία "φίλη-φίδι", η οποία με τίποτα δεν θέλει να σε βλέπει καλά, επιδιώκει την επικοινωνία μαζί σου όταν ξέρει ή έχει μάθει ότι είσαι χάλια,είναι εκείνη που όταν βάζεις στόχους και τους μοιράζεσαι σε μια συντροφιά βγάζει όλη την αρνητική της ενέργεια, είναι αυτή που ποτέ δεν θα σου πει καλή επιτυχία στη νέα σου προσπάθεια, γιατί φοβάται οτι αν το εκστομίσει μπορεί και να πάνε καλά τα πράγματα για σένα.Και φυσικά η τραγική ειρωνεία είναι ότι αυτή η "φίλη" είναι αυτή που τα έχει καταφέρει στους περισσότερους τομείς της ζωής της.Όμως δεν της αρκεί αυτό θέλει να βλέπει τους άλλους σε δύσκολη θέση και στάσιμους, για να αισθάνεται καλύτερα.Όταν είσαι βαλτωμένος αρέσκεται να σε "λυπάται", όμως μέσα της νιώθει την απόλυτη ηδονή.Όταν παίρνεις τα πάνω σου ξυπνάει μέσα της η οχιά και πετάει τεχνιέντως το δηλητήριο της.Δεν ανέχεται όχι να τη φτάσεις, αλλά ούτε να κάνεις ένα βήμα προόδου.Πραγματικά δεν ξέρω τι να υποθέσω γι' αυτές τις γυναίκες δεν ξέρω αν είναι υπερβολικά εγωίστριες ή υπερβολικα φιλόδοξες ή κακιές ή απλώς απίστευτα ανασφαλής και κομπλεξικές.
Είμαι και εγώ γυναίκα και δεν είμαι ούτε έγω η τέλεια φίλη και φυσικά δεν είναι όλες οι γυναίκες "κακές φίλες".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου